Aan het begin van deze week kwam het woord lummelen of rondlummelen naar boven. Schreef ik een aantal weken geleden nog dat ik moeite had met nietsdoen, de afgelopen periode ben ik steeds beter geworden in rondlummelen en filosoferen. Als ik zoek op de betekenis van het woord lummelen dan zie ik als verklaring: 'niks doen', 'je tijd verdoen', 'lanterfanten', 'nietsnutten'. Het is allemaal niet zo positief en dat is ook hoe ik het altijd geleerd heb, ik kan er zo een paar prachtige spreekwoorden voor aanleveren: 'ledigheid is des duivels oorkussen' bijvoorbeeld of die van de vrouwenhand en de paardentand die nooit stilstaan (over emancipatie gesproken!) Toch heeft nietsdoen, lummelen, ook een aantal positieve aspecten, het geeft kalmte en innerlijke rust, je krijgt meer oog voor dingen om je heen, zoals de schoonheid van de natuur en meer besef van het hier en nu. Dat klinkt als een lesje mindfulness: het bewust zijn van alles om je heen en het versterken van je concentratie zodat het rustiger wordt in je hoofd. Lang stilzitten of nietsdoen is best lastig en 'zitten' wordt ook al genoemd als het nieuwe roken, oftewel slecht voor je gezondheid. Maar af en toe stoppen met waar je mee bezig bent, al is het maar tien minuten of een kwartiertje kan ook veel creativiteit opleveren en als beginnend schrijfster heb ik dat wel nodig. Ik durf mezelf inmiddels al voorzichtig deze titel te geven, ik krijg veel positieve reacties op mijn blog en regelmatig vraagt iemand wanneer mijn eerste boek gaat verschijnen. Het boek met meditaties vordert al aardig maar 'het' BOEK lig al een poosje stil. In coronatijd ben ik er mee begonnen en dat was natuurlijk het perfecte moment: weinig afleiding en aan huis gekluisterd gaf ik me helemaal over aan het schrijfproces en schreef met gemak een aantal bladzijden per week. Ik heb een aantal vrouwen geïnterviewd om mijn onderwerp meer body te geven maar daarna kwam het stil te liggen. Ik heb altijd wel een smoesje om er niet aan te werken en wacht op nieuwe inspiratie om met het volgende hoofdstuk verder te gaan.
Door die extra vrije tijd van de afgelopen periode komt er meer creativiteit op gang en merk ik dat ik alles van een afstand kan bekijken. Ik observeer graag en zag de afgelopen tijd heel verschillende mensen langskomen, ieder met zijn eigen verhaal, zonder oordeel neem ik jullie mee in mijn filosofieën. Welke les heeft jouw ziel te leren op aarde en hoe ga je daarmee om? Ik zie in de biowinkel waar ik werk en op Buitenplaats de Oorsprong waar ik deze week ook een paar dagen heb meegedraaid allerlei mensen voorbijkomen. Jong, oud, dik, dun, blond, donker, dat zijn de uiterlijke kenmerken. Maar als je goed kijkt, dan zie je ook een stukje van de ziel in iemands uiterlijk en met name in de ogen. Zijn die naar binnen of naar buiten gericht en hoe kijkt iemand je aan? Een mooie glimlach en een open blik zeggen ook iets over de innerlijke ziel, daar ben ik van overtuigd. In een uitleg over het beroemde Indiase boek de Bhagavad Gita lees ik dat familietradities en opvoeding invloed uitoefenen op je dharma. Dharma kun je vertalen als 'de plicht die jij in dit leven te vervullen hebt'. In het boek van Swami Saraswati 'de Bhagavad Gita in het dagelijks leven' staat het als volgt: 'Of de omstandigheden van de geboorte van een individu het gevolg zijn van zijn daden in vorige levens of dat u de duidelijke ongelijkheden in de kansen waarmee mensen het leven beginnen als door God gegeven aanvaardt, zoveel staat vast: voor elk individu is er een aantal gegeven feiten, omstandigheden die hij of zij moet accepteren'. 'We kunnen de tijd en plaats van onze geboorte, onze ouders of de manier waarop ze ons opvoeden, niet kiezen. we kunnen onze huidskleur of ons karakter niet veranderen, Bovendien heeft elke persoon zijn of haar tekortkomingen en zijn of haar eigen aangeboren gaven. Al deze gegeven factoren vormen de grondslag van ons individuele bestaan. Ze vormen de schering van het kleed dat ons leven is; de inslag is het werk, de energie, de inspanning die we aan het weven besteden'.
Een prachtige tekst vind ik dat en eentje die je elke dag wel een paar keer kunt nalezen om vervolgens na te denken over de gevolgen hiervan, wat genoemd wordt in die laatste zin: de inspanning die je zelf doet om te werken aan jouw persoonlijke Dharma en hoe je daarbij je levensloop kunt beïnvloeden. Oftewel: kom uit de slachtofferrol en neem zelf de regie over je leven, ongeacht wat er vanaf je geboorte is meegegeven en wat er op jouw pad komt. Dat lijkt natuurlijk heel gemakkelijk als je leven vloeiend gaat, zonder strubbelingen, tegenslagen of hobbels, al kabbelend door de dagen heen. Slechts weinigen zullen zo'n leven hebben en als je het hebt kun je je afvragen of dat ook niet een beetje saai gaat worden? Je krijgt allemaal je eigen portie leed op je bordje, de één meer dan de ander, maar uiteindelijk zul je toch je eigen bord moeten leegeten. Zo leef ik heel erg mee met een jonge moeder in mijn omgeving die kanker heeft en dapper aan het strijden is om nog zo lang mogelijk te blijven leven voor haar vierjarige zoontje. Als je zoveel leed te verwerken krijgt en dan nog steeds heel eerlijk je verhaal durft te delen en met een glimlach op social media verschijnt dan vind ik je echt een superkanjer! Zij is een prachtig voorbeeld van een vrije ziel, je krijgt heel veel tegenslag en toch probeer je van iedere dag iets te maken. Je uiterlijke omstandigheden kun je vaak niet veranderen, maar wel de manier waarop je er mee omgaat, dat is de creatie van de vrije ziel. Je staat open voor alles wat er op je pad komt en kruipt niet in de slachtofferrol maar blijft actief proberen om steeds stap voor stap door te gaan.
Soms maak je onbewust de juiste keuzes en kan dat van grote invloed zijn op de rest van je leven. Daar dacht ik pasgeleden aan toen ik via social media een berichtje kreeg van een oude vlam, ik had geen idee meer wie het was tot ik me herinnerde dat ik ruim 40 jaar geleden wel eens met hem gezoend had. Als onschuldig en vooral preuts vijftien jarig meisje waren we gelukkig niet verder gegaan dan dat en ik herinner me nog dat hij vrij kort daarna ging trouwen, je kunt misschien wel raden waarom. Achteraf gezien ben ik reuze blij dat ik niet degene was die een 'moetje' had en heb ik alleen maar vreselijk gelachen toen hij in dat berichtje schreef; 'ik heb nog steeds blauwe ogen'.......Ik zie hem nog staan bij het Bruinisser visserskoor en ik was inderdaad heel verliefd op die blauwe ogen, maar verder bedank ik het goddelijke dat ik niet als zwangere tiener in een vissershuisje in Bru terecht ben gekomen. Je kunt vaak later zien hoe je leven ook anders had kunnen verlopen en hoe je binnen een vastgesteld kader vanaf je geboorte een bepaalde kant op gaat. Je maakt keuzes, leert van je fouten en kiest daarna weer opnieuw totdat je de les geleerd hebt. Hoe meer je afgestemd bent op jouw eigen levensloop en bekend bent geworden met je innerlijke leven hoe meer je gaat zien dat alles volgens een bepaald plan verloopt. Er zijn bepaalde kaders, maar binnen die kaders heb je zelf de keuze om links of rechtsaf te gaan. En ga je linksaf terwijl je eigenlijk rechtsaf moet? Dan laten de omstandigheden vanzelf zien dat dit niet de juiste weg is. Dat is soms een harde les, maar uiteindelijk zie je achteraf wel dat het zo heeft moeten gaan. Ik heb zelf de afgelopen jaren een paar keer zo'n duidelijk keerpunt gehad op mijn levenspad en ben daar uiteindelijk alleen maar sterker door geworden. Een scheiding is een voorbeeld van zo'n keerpunt, waarvan je achteraf ziet dat het nieuwe mogelijkheden geeft en ik vond de coronaperiode ook een levensles. Toen alles stil kwam te liggen in het voorjaar van 2020 besloot ik het roer helemaal om te gooien en de yogalessen en natuurgeneeskundige praktijk los te laten. Zo kon ik me helemaal richten op de yogadocentenopleiding en waren er geen vaste lasten meer die op mijn schouders drukten. Het loslaten was uiteraard moeilijk maar daardoor kwam er weer ruimte voor nieuwe dingen zoals het werken in de Ekoshop.
Een vrije ziel herkent meteen een andere vrije ziel, je voelt een zielsverwantschap die verder gaat dan dat je iemand gewoon leuk of aardig vindt. Het is een trilling die vanuit je ziel wordt opgevangen door de ander, dat werkt alleen maar als die ander ook genoeg ruimte heeft om die trilling te voelen en te weerkaatsen, je ziet jezelf weerkaatst in de spiegel van de ziel. Voordat je nu wegklikt en denkt dat het allemaal te filosofisch gaat worden zal ik het uitleggen in een voorbeeld. Ik sta in de Ekoshop en er komt een klant binnen, een jongeman die ik nog niet zo vaak gezien heb. Omdat het nog rustig is op de vroege zaterdagmorgen maken we een praatje en van het ene onderwerp komen we op het volgende; met wederzijds respect praten we over veganistisch eten, eieren, eiwitten en het gebruik van supplementen enz., terwijl hij spreekt luister ik en andersom. Ik voel een bepaalde lichtheid, een trilling, die ervoor zorgt dat de energie vrijuit kan stromen. Nu kun je natuurlijk verwachten dat je in een natuurvoedingswinkel vaker gelijkgestemde zielen aantreft die bewuster in het leven staan dan de gemiddelde klant bij de gewone supermarkt maar pasgeleden had ik zo'n zelfde ervaring op een feestje in Haarlem. Ik sprak daar iemand die bij defensie werkt en bezig is met het begeleiden van een vloot die in Navo verband ervoor moet zorgen dat onze kustwateren worden beschermd. Een onderwerp waar ik als yogadocent niet echt mee bezig bent maar we kwamen in een geanimeerd gesprek terecht over fietsen en wandelen en hij vertelde over een voettocht in de Himalaya die hij een paar jaar terug gemaakt had. Terwijl hij hierover vertelde begonnen zijn ogen te schitteren en kreeg ik een prachtig doorkijkje in zijn ziel, dit was een echte levensveranderende ervaring voor hem geweest.
Deze trilling, dit lichte, soms zelfs euforische gevoel is een teken dat je ziel wordt aangeraakt, je stijgt uit boven het gewone leven en merkt dat je in een diepere laag terecht komt. Je kan dit zielsniveau bereiken door de laagjes die erom heen zitten stuk voor stuk weg te pellen zoals de schillen van een ui. Door allerlei levensomstandigheden heb je die lagen opgebouwd en denk je dat je die nodig hebt om je ziel te beschermen. Door het in stand houden van die oude troep blijf je aan de oppervlakte en mis je dat stukje zielsverwantschap met anderen om je heen. Kom uit die verdovingstoestand van teveel eten, teveel drinken, te weinig bewegen, teveel t.v. kijken of nieuws luisteren, teveel naar buiten gericht zijn en teveel prikkels in je op nemen. Allemaal dingen waar 'te' voor staat en waar je bewust of onbewust dagelijks jouw laagjes mee in stand houdt. Ik geef je een aantal tips die ervoor zorgen dat je 'schoner' wordt, meer levensvreugde ervaart, dichter bij jezelf komt en daardoor ook dichter bij de ander, op zielsniveau.
1. Doe regelmatig niets, gewoon stoppen voor een half uur, een uur, een halve dag of misschien zelfs een hele. Ga gewoon wat rondlummelen zonder dat je je schuldig voelt en kijk wat er gebeurt.
2. Zoek de stilte op, zet de radio, t.v. of muziek uit en luister naar de vogels, de wind of andere geluiden om je heen.
3. Eet en drink bewust, zorg voor goede voeding, geen vulling, junkfood of alcohol. Eet of drink je alleen maar voor de gezelligheid of heb je op dit moment echt honger of trek en wat zou jouw lichaam nu nodig hebben?
4. Als het kan verplaats jezelf dan op een rustige manier, dus liever te voet of op de fiets dan met de auto. Zo heb je veel meer oog voor de natuur en de krijg je gelijk meer beweging.
5. Wees dankbaar voor wat je hebt, het is niet vanzelfsprekend dat je eten op je bord hebt of een dak boven je hoofd, denk daaraan voordat je gaat eten of spreek een dankzegging uit.
6. Begin iedere morgen met een schone lei, wees dankbaar dat je op mag staan en aan een nieuwe dag mag beginnen.
7. Denk dagelijks na over het thema onthechten, waar houd jij aan vast en heb je dit echt nodig? Dat kunnen materiële of immateriële zaken zijn.
8. Sluit dagelijks een paar minuten je ogen en mediteer, volg je adem en benoem dit in gedachten: ik adem in, ik adem uit en laat alles los.
9. Kijk 's morgens in de spiegel en glimlach naar jezelf, deze glimlach neem je mee de dag in. Je bent goed zoals je bent en met jouw glimlach open je innerlijk je hart.
10. Vrede zit in jezelf, als je tevreden bent met wie je bent straal je dit uit naar anderen en krijg je ook liefde terug.
11. Als je met iemand spreekt luister dan oprecht en ga niet in gedachten een oordeel vellen of aan iets anders denken, je krijgt pas contact als er geen ruis op de lijn zit.
12. En tot slot: neem niet alles te serieus, doe af en toe iets geks of iets wat je nog nooit gedaan hebt, zo creëer je nieuwe lijnen in je .....en behoud je je levensvreugde!
Als je zin hebt in iets nieuws in je leven ben je ook van harte welkom bij de yogadocentenopleiding of bij één van de bijscholingen die toegankelijk zijn voor iederen die interesse heeft in yoga.
De yogasutra's in de praktijk van het dagelijks leven, yoga bij rugklachten en kriyayoga zijn de onderwerpen van het komende seizoen. Veel liefs en een fijne week!